Overdenking

Juli/ Augustus 2025

‘Doe alle dingen zonder morren en meningsverschillen, opdat u onberispelijk en oprecht zult zijn, kinderen van God, smetteloos te midden van een verkeerd en ontaard geslacht, waaronder u schijnt als lichten in de wereld, door vast te houden aan het Woord van het leven..’ (Filippenzen 2,14-16a)

Op het moment dat ik deze overdenking schrijf leven we toe naar de ledenvergadering, waarin gestemd zal worden voor een mogelijke verbouwing/verhuizing. Een grote stap.

In de morgendienst van 15 juni hebben we iets gezien van de eerste gemeente in Jeruzalem. De eerste groep gelovigen toen Goede Vrijdag, Pasen, Hemelvaart en Pinksteren alles anders hadden gemaakt. In korte tijd waren zoveel beloften uit het Oude Testament vervuld in de Here Jezus en de eerste gemeente ontstaat. Een groep gelovigen, die zijn ‘weggeroepen’ uit de groep mensen, die de Here Jezus verwerpt.

Een paar dagen of weken bestond ze uit alleen maar Joodse gelovigen, maar al heel snel kwamen er ook Samaritanen en mensen uit allerlei andere volken tot geloof en werden ze vervuld van de Heilige Geest (Handelingen 8 en 10).

Het bleef niet bij die ene groep in Jeruzalem, maar de apostelen gaan de wereld in, zoals de Here Jezus het gezegd had. Vooral Paulus gaat op pad. In Handelingen 16 lezen we dat hij in Filippi komt.

Daar merkt hij – samen met Silas – al heel snel dat het niet alleen de Joodse leiders waren, die niet op de Here Jezus en het Evangelie zaten te wachten. Als ze een slavin met een waarzeggende geest – in de Naam van Jezus – bevrijden van haar demonische belasting komt het verzet op gang. De mannen, die veel geld verdienen aan deze vrouw slepen Paulus en Silas voor de stadsbestuurders en de menigte is als één blok: de gevangenis in.

En het bijzondere is – daar in Filippi komen twee mensen tot geloof: Lydia en de gevangenbewaarder, die er bovenop stond toen Paulus en Silas door een wonder werden bevrijd. Twee mensen, die net als die eerste groep in Jeruzalem tot geloof komen – worden ‘weggeroepen’ uit de duisternis in het wonderbaarlijke licht!

Na Goede Vrijdag, Pasen, Hemelvaart en Pinksteren kon het! Zoals Johannes het zegt:

‘Hij (de Here Jezus) kwam tot het Zijne (Israël), maar de Zijnen hebben Hem niet aangenomen. Maar allen die Hem aangenomen hebben, hun heeft Hij macht gegeven kinderen van God te worden, namelijk die in Zijn Naam geloven.’ (Johannes 1:11-12)

En zo lopen er door het geloof een paar kinderen van God rond in Filippi. En ze zoeken elkaar op en ze komen samen en ze leren steeds meer over de God van Israël en Zijn Zoon Jezus Christus, Die voor hen is gestorven en is opgestaan uit de dood en door God verhoogd is. En ze leren van Paulus in die moeilijke stad vol zonde en disharmonie om steeds meer op de Here Jezus te gaan lijken. (Filippenzen 2:5-11)

Paulus geeft geen instructies over een kerkgebouw, maar hij wil de gemeente bemoedigen. Van buitenaf is er veel tegenstand, maar in de gemeente proef je de liefde voor God en voor elkaar. Paulus hoort het van Epafroditus, die hem komt opzoeken in de gevangenis in Rome.

Paulus is er blij mee, omdat de gemeente zo een ‘licht in de wereld’ is. Hij roept ze toe: ga zo door! Maak je maar niet druk om je eigen belangen of je eigen dunk, maar bewaar de eensgezindheid, de liefde die je hebt leren kennen toen je de Here Jezus leerde kennen.

De gezindheid van de Here Jezus. Als je aan Hem denkt, dan snap je wat Paulus bedoelt met ‘onberispelijk, oprecht, smetteloos temidden van een ontaard en verkeerd geslacht’. Blijf in Hem!

Als je je openstelt voor Zijn werk, Zijn Geest – dan mag je erop vertrouwen dat Hij daar ook mee doorgaat (1:6 en 2:13) Hij leidt en Hij werkt, terwijl we vasthouden aan het Woord van het Leven.

Dit betekent dat we als gemeente een keuze moeten gaan maken, die ingrijpend is. Zeker als het kerkgebouw veel heeft betekend en vol is van herinneringen. Dat heeft effect op onszelf.

De manier waarop we deze keuze maken heeft niet alleen effect op onszelf, maar ook op al die mensen om ons heen.

In die gekke, verdeelde wereld, waar morren en meningsverschillen er bij lijken te horen mogen we anders zijn – in afhankelijkheid één in Hem, zoals de Here Jezus het bad in de hof:

‘..opdat zij in Ons één zijn, zoals U en Ik één zijn, opdat de
wereld erkent dat U Mij gezonden hebt en heb liefgehad hebt,
zoals U Mij heb liefgehad.’ (Joh. 17,20-23)

Of zoals een lied het zegt:

Ga op ’t smalle hemelpad
Verder, altijd verder!
Jezus houdt uw hand gevat,
Hij, de goede Herder.
Zie niet om, maar ga steeds door,
Verder, altijd verder!
Druk nauwkeurig ieder spoor,
’t Voetspoor van uw Herder.

Blijf in Hem, ga moedig voort,
Verder, altijd verder!
Volg, waar gij Zijn stemme hoort,
Steeds uw goeden Herder.

Ga, volhard ten einde toe,
Strijdend, altijd strijdend!
Nooit wordt Hij het helpen moe,
Hij gaat voor, u leidend.
Hij verwon, heb goeden moed,
Geeft naar ’t kruis ook krachten;
Voor de kracht van Jezus’ bloed
Zwichten helse machten.

Word veranderd in ’t gemoed,
Zachter, altijd zachter;
Predik Jezus’ kruis en bloed
Als een trouwe wachter.
Zonder arbeid ook geen loon,
Zonder dood geen leven;
Blijf getrouw, Hij zal uw kroon
In dien dag u geven.
© Joh. de Heer 472